Agneta Evenhuis

Kloklokloklok

of:
Hoe we een koel flesje cola kochten en het aan onze mond zetten en het bruisende drankje kloklokloklok door onze keel lieten vloeien, het raampje open draaiden en het flesje naar buiten gooiden, onze mond een beetje open lieten staan waardoor er een klinkende boer naar buiten kwam rollen

2003

reizende schooltentoonstelling Oosterhout e.o.(NB)
installatie
februari-juli 2003
0,90 x 1,50 m
colaflesjes, zand, tijdmechaniek (secondewijzer), hout, plastic

Colaflesjes overspoelen de wereld en zand is te vinden in de woestijnen: je zou er een droge keel van krijgen.
Ik wilde een heilig huisje maken. Zoals de kapelletjes in Brabant en Limburg op hoeken van wegen, waar mensen bosjes bloemen neerleggen of een kaarsje branden. Maar op een ironische manier en op een fantasie prikkelende manier. De colaflesjes komen van de straat. Ze zijn dus moedwillig weggesmeten na het legen. Ze figureren nog een keer als heilige, als klok, als getal. Ditmaal loopt er geen bruisende cola door de flessenhals, maar stroomt het zand er droog stuivend doorheen. Elk van de 33 zandlopertjes heeft een eigen tijdsduur variërend van 1 tot 60 seconden. Boven en achter het telraam tikt de secondewijzer de tijd terug. Het hele ding is een tijdmachine.

Het beeld maakte deel uit van een project op basisscholen in Noord Brabant.
Zie 'De Tinteling' in de presentatie (meer foto's)