Agneta Evenhuis

Voedsel voor onsterfelijkheid
2005


Aa (in de Peel)
installatie
mei-september 2005
4 x 1,5 x 0,9 m

bootje: metaal/roest en pigment (ijzeroxide)
kleedje: patroon van plantvormen, rivierklei/slib
meeuw: gips, ijzer en pigment (ijzeroxide)

Opgediept uit de ene Aa en teruggelegd in de andere Aa
hoeveel roest heeft een bootje nodig om te zinken? (weinig)
hoeveel kracht is nodig om het drijvend te houden? (veel)
we zullen zien wat de natuur doet met dit troetelkindje van dromers

vrij naar: Prometheus Unbound (PB Shelley)

Dit bootje is een voorwerp dat in stand wordt gehouden door dromen: het meeuwtje droomt tegelijk het bootje en leidt het naar de verten. Water klotst tegen de flanken. Het deinen laat onze gedachten in elkaar overlopen en vormen komen tevoorschijn en verdwijnen weer zoals dat bij het dromen gaat.
Tegelijkertijd is er een strijd tussen de verschillende krachten. Het bootje is voor een extra kansje om te drijven op de wal getrokken uit de ene Aa, waar het op de bodem lag onder een laag slib. Toen in de achterbak naar een andere Aa gebracht en weer te water gelaten met het meeuwtje op de voorplecht. Met het slib is een kleedje met plantvormen gekneed en met een duwtje in de rug is het bootje daarna aan zichzelf overgelaten.
Hoe lang zal het blijven drijven?

Prometheus Unbound

On a poet's lips I slept
dreaming like a love-adept
in the sound his breathing kept;
nor seeks nor finds he mortal blisses,
but feeds on the aƫreal kisses
of shapes that haunt thought's wildernesses.
He will watch from dawn to gloom
the lake-reflected sun illume
the yellow bees in the ivy-bloom,
nor heed nor see, what things they be;
but from these create he can
forms more real than living man,
nurslings of immortality!